Software Developer
Bridge Pattern, yazılım tasarımında yapısal bir desen olarak bilinir ve soyutlamaları implementasyonlardan ayırmayı amaçlar. Bu desen kullanılarak, yazılım geliştirmede daha esnek ve genişletilebilir kod yazabiliriz. Bridge design Pattern, bir nesnenin soyutlaması ile implementasyonunun bağımsız olarak değiştirilebilmesine olanak tanır.
Anti pattern yazılım geliştirme sürecinde sıkça karşılaşılan, yanlış veya verimsiz uygulamalardır. Anti pattern’ler, projelerin sürdürülebilirliğini zorlaştırabilir, kodun bakımını karmaşıklaştırabilir ve performans problemlerine yol açabilir. Bu makalede, bazı yaygın anti pattern’leri ve bunlardan nasıl kaçınılacağını inceleyeceğiz.
Her zaman teknik yazı yazacak değiliz ya, biraz da site için neler yaptım ve neleri güncelledim onları paylaşmak istedim. Aslında çok da yordu. Site güncellemeleri sırasında sorunlar neydi ve nasıl çözdüm bunları bir anlatayım.
Adapter Pattern, mevcut sınıfların arayüzünü değiştirmeden uyumluluk sağlamayı amaçlayan bir tasarım desenidir. Bu desen, özellikle var olan kodlarla yeni sistemler arasında uyum sağlamak için kullanışlıdır. Adapter Design Pattern, iki farklı sınıfın birlikte çalışabilmesi için aralarında bir köprü görevi gören bir “adapter” sınıfı oluşturarak gerçekleştirilir.
Structural Design Pattern (Yapısal Tasarım Desenleri), nesne ve sınıfların birbirleriyle nasıl ilişkilendirileceğini tanımlayan desenlerdir. Bu desenler, büyük ve karmaşık sistemleri daha yönetilebilir ve anlaşılır hale getirecektir. Böylece, yazılım geliştirme sürecini kolaylaştırır. Yapısal desenler, genellikle nesneler arasındaki ilişkileri basitleştirmek için kullanılmaktadır. Ayrıca, sistemdeki sınıfların ve nesnelerin kompozisyonunu düzenlemeye odaklanır.
Creational Design Pattern türleri, nesne yaratma mekanizmalarını standartlaştır, yaratılacak nesnenin tipini belirlemede esneklik sağlar ve bunun sonucu da kodun bağımlılığının azaltır.
Bu tasarım kalıpları, nesne yaratma sürecini doğrudan inşa etmek yerine, bu işi yapacak bir mekanizma sunar, böylece programın hangi nesne sınıfının yaratılacağına karar vermesine olanak tanır.
Yazılım mühendisliğinde, Prototype Pattern, mevcut bir nesnenin prototipini alarak yeni nesneler yaratmanın bir yoludur. Bu desen, özellikle nesne yaratma maliyetinin yüksek olduğu durumlarda kullanışlıdır. Java’da, Cloneable arayüzü bu deseni uygulamak için kullanılır.
Builder Pattern, yazılım geliştirme süreçlerinde karmaşık nesnelerin oluşturulmasını basitleştiren bir tasarım desenidir. Bu desen, nesnelerin oluşturulma sürecini adım adım gerçekleştirir ve aynı oluşturma sürecini kullanarak farklı türde nesneler üretmeye olanak tanır. Özellikle, çok sayıda parametreye sahip nesneler oluştururken veya nesnelerin farklı konfigürasyonlara sahip olmasını sağlarken kullanışlıdır.
Factory Method Pattern, yazılım geliştirme süreçlerinde sıkça kullanılan ve nesne oluşturma sürecini alt sınıflara bırakan bir tasarım desenidir. Bu desen, bir sınıfın nesnelerini oluşturmak yerine, bu işlemi alt sınıfların gerçekleştirmesine olanak tanır. Böylece, yeni tür nesneler eklemek ve mevcut nesneleri değiştirmek kolaylaşır.
Singleton Pattern (tasarım deseni), bir sınıfın yalnızca bir kez örneklendiğini ve bu örneğin global bir erişim noktası sağladığını garanti eder. Bu, belirli bir sınıfın yalnızca bir nesnesinin olması gerektiği durumlar için kullanılacaktır. Örneğin, bir veritabanı bağlantısı veya bir dosya yöneticisi gibi.