Software Developer
Java programlama dili, nesne yönelimli programlamayı (OOP) destekleyen güçlü bir dildir. Bu yaklaşım, programı nesneler etrafında şekillendirir ve yazılım geliştirme sürecini daha düzenli, esnek ve modüler hale getirir. OOP’nin dört temel ilkesi; sınıflar ve nesneler, kapsülleme, kalıtım ve çok biçimlilik (polymorphism) olarak sıralanabilir. Şimdi, bu kavramları detaylıca inceleyelim.
Java programlama dilinde annotation, kodu işaretlemek ve belirli bir bağlamda kullanmak için kullanılan metadata yapılarıdır. Ufak bir de not düşeyin yazının devamında anotasyonlar olarak anacağız bu kavramı. Anotasyonlar, kodun derleyiciye, çalışma zamanına veya diğer araçlara ek bilgi vermesini sağlar. Bu sayede kodun nasıl işleneceği, optimize edileceği veya belgeleneceği konusunda önemli bilgiler sunulmuş olur.
Interpreter Pattern (Tasarım Deseni), özellikle bir dilin ya da ifadenin gramerini temsil eden yapıların analiz edilmesi ve bu yapıların çalıştırılması gereken durumlarda kullanılmaktadır. Bu desen, genellikle bir dilin sözdizimini çözmek ve bu sözdizimine uygun komutları çalıştırmak amacıyla geliştirilmiştir.
Command Pattern (Komut Tasarım Deseni), bir isteği nesne olarak temsil etmemize olanak tanır. Bu sayede isteği, parametre olarak iletebilir, kuyruğa alabilir veya kaydedip daha sonra gerçekleştirebiliriz. Genellikle undo (geri alma) işlemlerinin desteklenmesi gereken durumlarda kullanılır. Komut deseni, davranışsal tasarım desenleri arasında yer alır ve temel olarak dört bileşenden oluşur. Kısaca söyleyecek olursak bu bileşenler; Komut, […]
Chain of Responsibility (Sorumluluk Zinciri) Tasarım Deseni, yazılım geliştirme sürecinde bir istek göndericisinin, isteği alıcılara doğrudan göndermek yerine bir zincir üzerinden iletmesini sağlar. Bu desen, özellikle esnekliği ve genişletilebilirliği nedeniyle yazılım geliştiricileri tarafından sıklıkla tercih edilmektedir.
Yazılım geliştirme sürecinde, nesnelerin birbirleriyle nasıl etkileşime girdiği büyük önem taşır. Bu etkileşimleri düzenlemek ve daha okunabilir, sürdürülebilir kod yazmak için Davranışsal Tasarım Desenleri (Behavioral Design Pattern) kullanılır. En nihayetinde, bu desenler, nesneler arasındaki iletişimi ve iş birliğini optimize ederek yazılımın daha esnek ve bakımı kolay hale gelmesini sağlar.
Proxy Pattern, yazılım tasarımında oldukça yaygın kullanılan bir yapısal desendir. Bu desen, bir nesneye erişimi kontrol etmek veya ek fonksiyonlar eklemek için kullanılır. Ayrıca, Proxy Tasarım Deseni, genellikle gerçek nesneye erişimi kontrol etmek, önbellekleme yapmak, yetkilendirme sağlamak veya maliyetli işlemleri geciktirmek için de kullanılmaktadır. Şimdi bu tasarım desenini ve nasıl çalıştığını detaylı bir örnekle inceleyelim.
Flyweight Pattern, bellek kullanımını optimize etmek için kullanılır. Bu desen, aynı nesnelerin birden fazla kopyasını oluşturmak yerine, bu nesneleri paylaşarak bellek tasarrufu sağlar. Özellikle çok sayıda küçük nesnenin gerektiği durumlarda bu desen oldukça etkilidir.
Facade Pattern, karmaşık sistemler oluştururken, alt sistemler arasındaki etkileşimleri basitleştirir. Böylece kodu daha yönetilebilir ve kullanıcı dostu hale getirir. Bu yazıda, Facade Pattern’ı açıklayacak, Java‘da bu tasarım deseninin nasıl uygulanacağını gösterecek ve en nihayetinde de faydalarını tartışacağım.
Decorator Pattern, nesnelerin yapısını değiştirmeden davranışlarını dinamik olarak eklememizi sağlar. Bu yapısal desen, dekoratör sınıflarıyla nesnelerin işlevselliğini artırmamızı sağlar. Bu nedenle, bu yazıda Decorator Pattern’ı bir örnekle açıklayacağım.